Wiele pisałem o tym, żeby adaptować zapożyczenia, zamiast po prostu brać je jak są, jak ruskie w kazachskim, ale jak dokładnie to zrobić?
Wystarczy, że zaaplikujemy do nich zmiany, jakie wydarzyły się między późnym proto-bałto-słowiańskim, a nowoczesnym polskim. Oto najważniejsze z nich:
1. un > ų > y
2. dż > ż
3. ri > rz
4. gi > dż > ż
5. ti, ki (czasami) > tь > ć
6. di, gi (czasami) > dь > dź
7. an, am, on, om > ą jeśli jest po tym inna spółgłoska
8. en, em > ę jeśli jest po tym inna spółgłoska
9. in, im > ę jeśli jest po tym inna samogłoska
10. l > ł przed spółgłoskami
11. ski > ść (czasami)
12. zgi > źdź (czasami)
13. Przegłos (czasami)
Oczywiście jest ich więcej, kto chce może poczytać o tym na Wikipedii. Tymczasem zaadaptujmy jakieś słowo, np. parking.
Na początku k pod wpływem i zmienia się w ć (ale r nie zmienia się w rz, ponieważ rz nie lubi być w pobliżu spółgłosek palatalych),
zaś in przechodzi w ę. Tak więc wychodzi nam 'parcięg'. Przyznajcie, brzmi to dość polsko, w przeciwieństwie do oryginału.